Mor Desenler

Ne umutlar bağlamıştım aşkına,

Gönül sarayımı yıktın sevdiğim.

Irmak gibi çağlamıştım aşkına,

Tetiği kalbime sıktın sevdiğim.

Dünyaları sermiştim ya önüne,

Gözlerimi çevirdikçe yönüne,

Yıldızları yağdırmıştım gönüne,

Belli ki sen benden bıktın sevdiğim.

Türlü çeşit hayalleri kurarak,

Anlamsızca deliliğe vurarak,

Her zaman çizgiyi aşıp durarak,

Sen benim tepeme çıktın sevdiğim.

Koştuğumda yaylamızın düzüne,

Yokluğunla beni boğdun hüzüne;

Sevdiğimi diyecektim yüzüne,

Sözümü ağzıma tıktın sevdiğim.

Mor desenler tasarlardın yenine,

Seni gören gıpta eder Fen’ine;

Al fistanın renk verdikçe tenine,

Yanımda her zaman şıktın sevdiğim.

***

Gön: İşlenmiş deri.

(TDK Sözlük)