Mor Gölge

?'Bu aşk'ta hiç yara kalmadı
o yüzdendi her kavganın kabuk bağlaması''

I

yine sahte alkol komalarında
kirli gece kanamaları
yine bir umuda
bin ekmek isteyen sabah
ve yine akşam hovardalığındaki
o yüzsüz yalancı


II

ne bu kaçışın mavi yüzü sevdalı
nede gözlerindeki firar baharlı
ölümü yokluğuna giydirmiş aşk
sulu boya resimleriyse hala kahkahalı

../

04 Haziran 2010 22 şiiri var.
Yorumlar (5)
  • 14 yıl önce

    O yaralar kabuk bağlar,dilerim kabuk bağlar; yoksa siz bitmişsiniz derim..

    Aşkın bıraktığı yaralar bir başka acı verir insana,kabuk tutması zaman alır,hatta sürekli kanar kanar,dur/mak bilmez.Ta ki onu görene dek;ama ya geç kalmıştır bu sefer, ya da.... Gecelere dokunmamız,geceye açılmamız bu yüzdendir işte çoğu zaman.'Kirli gece kanamalar'' girişte bize sayıklıyor dizeler,temadan ipucuları var sanki.Derin derin..

    sonra maviden kaçış,mora dokunmak,enteresan..

    Okunası bir şiir,farklı sayıklayış..

  • 14 yıl önce

    İlmek ilmek doku....

    Her şiir şiir değildir diyen, Şair. Candan kutlarım

  • 14 yıl önce

    Bu şiiri çok sevdim.

  • 14 yıl önce

    Kaç bahar avuçlarımızdan kayıp gitti,ben kaç kışı seni bulacağım diye heba ettim sense kaç bahardır hercai..Alkışlarla beraber aşkın alacağıda koptu gitti,sıkı sıkı tutunmaya çalıştığımız urgan aşkın boynuna dolandı,yitti.. Şimdi her köşe şen,her kahkaha hayasız..Sadakatle beraber yitip giden mavi siyaha çalmış,eteklerinde biriken bir yığınmış ki senin ardına o zamandan bu zamana sarkmış..Her sözcük kem,her duygu infilak eder içimde,aşk menem.. Zihninden kalbime,gözlerinden bendime nüfuz eden aşk,mavi,sadakat tutkunu nefes,bizi yitiren yine tekil bir nefes.. Mor gölge..Başlığı şen,hayasız kahkahalara atfediyorum.. Bu gecenin en büyük tesadüfüydü mavi,fazlasıyla işledi.. Yine,yeni tebrikler şaire..Kalem,kelam takip ettirir kendini bundan böyle.

  • 14 yıl önce

    En az diğer şiirleriniz kadar ağır,oturaklı bir şiir daha..Bilekler nasıl kıvrılmışsa aşk öyle işlenmiş sayfaya.Bitti deyip başlanmış kaygılı duyguların infazına.En az mavi kadar ağırdır içimde yara kabukları,kabuk bağlamış yarasına avucumda,dilimde dahası gözlerimle tuzla koşar adım giden bendim..Yara kabuğunun altındaki kana susamış bir neşter misali..Gözyaşlarımla gidiyorum diye avuturken kendimi,sancısına tuz basmaya hevesli bir ben buluyordum yanıbaşında..Gece hep kir pas içerisinde,hep hüzne yardakçılık peşinde..Dudaklarındaki bir sigaraya hapsediyordu maviye adak cümleleri ve sigara dumanına gözlerine ilişmeyen hayalimi..Biliyorum beni seyrediyor gecenin ortasında,beni buluyor kayıp giden yıldızlarda,beni,efkarına öz,efkarına yandaş beni.. Mavi umut demekti bizim sahamızda,mavi yarına itikat,mavi hüzne en iyi barikattı nazarımızda..Mavi aşk,aşk maviydi atıflarda..Şimdi istiflediğimiz umutlarda bitti,günümüze sarkacak umutlarda yitip gitti..Dünümü istiyorum,bugünümden feragat etmeye hevesli,gözlerim nemli,tuz akıtmaya hevesli..Sırf bu yüzden gelme,biliyorum sızlıyor yaran,kabuk bağlamaya başladı demekki,bu iyiye delaletken gelme,avuma akan tuzlarla koşmamalıyım yarana..