Mor menekşe

Gel otur

Otur şöyle

Kokusunu sevmediğin çiçeği saksına neden  dikersin ki

Doğasında özgür kelebekler gibi uçaçakken ne diye esir eder boynunu bükersin  ki

Dokunmadan fesleğen kokusunu yayar mı

Yaymaz ki

Güneş görmeden serpilip büyür mü bir mor menekşe

büyüyemez ki

O çok kolay olan

Ama zor bulunan tılsım herşeyin gıdası şifası değil midir

Sevda fukarası küller yağmışsa yapraklara

umutlar nefessiz kalırmış

Haydi şimdi emanet et kara gözlerinde dizili incileri

Bulutların seyyahına

Ki uçsun uzaklara

Keder denilen sanlıcılı yağmurun düşmesin tek damlası

Çiçeklerin masumuna

"Menekşe"