Mucizevi Hayat

Beni bana bıraktım
Hayallerime çentik atan dünleri ısırdım
Diş izimin iz bırakmışlığı geçmiş izlerimi unutturdu
Beni umutlarımda kayıp süsü veren nifak tohumu zannettiler
Yanılttım
Kalbimin anahtarıyla ucuz nefretler dükkanını açtım
Ortalığı talan edip kepenkleri sonuna dek kapattım
Beni kendimden saklarmışım hep
Kendime sobelendim; artık bırakmam
Küçük kız çocuğunun yanlış otlarını koparıp atamazken günahlarını ateşe verdik

Beni hayata bağladım
Yoğun bakım ünitesindeki aletleri vücuduma sarar gibi sardım zamansız keşkelerle bahtımı
Kaçak çayın yanında iyi gidermiş korkakların kaçaklıkları
Cesur öğretmenimin mutlu yarınlarına tutundum
Nakış işler gibi işledim kimliksiz mümkün yarışlarımı

Sana bel bağladım
Sana eşarp bağladım
Sana umut bağladım
Sana gök bağladım
Güneş artık ben olabilirim
Sana masrafsız sevinçler
Ismarlanmış heyecanlar
Bitmez başarılar bağladım
Kendime geleyim sonra bize sorunsuz hedefler dizerim
Saçlarından öpeyim
Güneşin aydı saysınlar
Beni bana sardım
Kendine sarılmak istediği kadar sarılabilirdi insan
Tövbeler olsun bir daha sarıldı mı bırakmak nasip de olmaz cesareti sevgisiyle sarmaş dolaş olana...

Seni buldum mucizevi hayat
Kalem tutan elim kadar gerçeksin işte hayatımda
Göz kırptın ya;
Benim için unutturup hataları
Keşkesiz umutlarım oldun sonunda...