Müebbed Sevdalarin Zinciri

Vur! sevdanın zincirini gardiyan
Razıyım kaderime...



Dört yanımda taş duvarlar
Buz kesmiş umutlarım
Parmaklıkların arasında
Kelepçeye mahkum susuşlarım
Hükmüne ram şimdi
Müebbede durmuş acılarım..



Sırlı bakışların endamında
İncinmiş güller vardı dikenleri olmayan..
Mahreminde sevdaların
Düğüm düğüm sırları
Kırılmayan demirden kapı
Paslı hayallerin yas tutmuş
Kayıp anahtarı ..
Tuvalinde eskimiş solgun resimler
Kim bilir kaç asır yıpranmış ellerinde
Hasretin bağrında lal olmuş keder..



Kapadım tüm seslerini gülüşlerin
Yankısı var hâlâ
İçimi burkan alaycı sözlerin..
Ne dağlar kadar güvenli şimdi
Ne mertlik kadar asil
Sevginin bendeki aksi...




Yağmalanmış hicabların kuytularındayım
Kimsesiz yetim şiirler büyütüyorum darağacında
Düşüverse bir damla yüreğinden
Alevine kızıl urganın
Beyazlar giymeyeceğim baharda..



Bilmem ki
Efsunlu bir ferman mı
Yarama derman mı bu yazgı..
Sen müebbetimin zincire adanmış sevdası



Sus!
Şimdi
Vakitlerden
Ölüm râyihası..

Züleyha Özbay Bilgiç
Kütahya


şiirime ses olan Mehmet Nalbant hocama şükranlarımı sunuyorum..