Müebbet

~~~~

Balıklar gibiymiş sessiz ve karanlık

Yüzermiş saçların yüzermiş nefesin

Susarmışız öyle bir sakin derenin

İçindeymişik yeşilmişik sazmışık / Can Yücel

~~~~

- l -

Tekrar ediyorum

Burası ora değil 

Değil orası bura

Ne senin yerin

Ne benim 

Kargacık burgacık cinaslı yoldur bu

Bakınca aynı yöne giden

Durağan ve son durağı farklı olan

Kavisli mi kavisli

Yolcusuna hayatı dar eden cendere

- ll -

Son kez diyorum iyi dinle hele

Sözün bittiği yerde bıraktım hıncımı

Söyledim ve tükendi 

Duvarlara çarptı  

Dönüp dolaşıp 

Köşe bucak recm ederek çürüttü ruhumu 

Peşinden gayya kuyusuna yontuldu  

Yokluğunun maharetli ellerinde kainat

Meğer acıdan apartılmış rüya imiş 

Üflesen tuz buz olan kristal fanusmuş meğer aşk

Varlığı sakıncalı ve sarsıcı

Yokluğu iltihaplı ve sancılı

Sonrası ah sonrası

Mahal yok

Göğ yok 

Işık yok 

Gün yok güneş yok

Hep gece 

Hep karanlık

Hep urgan

Külliyen düğüm 

Tam da 

Sana rastlayıp

Dünyaya yeni gelmiş

Sürünmekten emeklemeye kıdemlenirken

Devrildim henüz doğrulamadan

Çarmıha gerildim başaşağı

- lll -

Kaldı ki defaatle dediydim

Sen ki

Gecemi günüme denekleyen mihenk

Şarkılara mızrap

Sen ki

Kışımı bahar eyleyen 

Mevsimleri renklendiren hükümran

Sen ki

Hülyalarıma mihrap

Aşkıma kıblesin

Neyleyim yoksan

Tan yerini

Yağmuru 

Bereketi

İhtişamı 

İhtirası

- llll -

Ne eski ben benim yani

Ne ben eski ben

Her şey bir yana

Akıllanıp uslandım 

Ve biliyorum 

Sen de az meyilli değilsin 

Kapı ardında kulağın

Tokmakta elin

Ha açtın ha açacaksın kapıyı 

Ha aştın ha aşacaksın eşiği

Ki öbür yanındayım kapının 

Durma

Aç kapıyı 

Tekrar tekrar 

Müebbete mahkum et sana beni