Müebbet
Ufacık bir salyangoz kabuğunda büyüttüm seni
En çok yağmurları severdin biliyordum
Kupkuru akşamlar duygusuz insan yığınları benliğine aykırıydı
Yaşam, kabuğunu kırmayı isterken
Sen sarılmayı seçtin
Müebbet yedin gönlüm
Herkesin hiç kimse olduğu anlarda
Mısraları taşırmak karanlığa
Bir süt beyazlığında köpük köpük
Tenine atılmış bir benin sadeliğinde
İmzasını tazelemek yüce kudretin
Ben de varımın iddiasız dokunuşlarında
Kendi kabuğuna şarkılar söylemek
Bir anlam arayışından ziyade
Acemice bütün tuşlara dokunmak
Sen en karmaşık bestesin hala içimde
Bir mahkumun son isteği güncesinden
Her güne yeni harfler düşmek
Sahi gönlüm
Her gün
Yeni bir gün
Çok kalabalığız hala
Ve çok yalnız
Aynı kaderi paylaşan
Kalem mahkumlarıyız
Gönlüm;
Uçarı bir kuş gibiyiz
Saysak kaç kişiyiz
Yaşamın zalimliğine inat sımsıkı sarılmak gecenin zifiri karanlığını süt köpüğü beyazlığında mısralarla aydınlatmak kalabalıklarda yalnızlığı hissetmek yüce kudretin inançla bağlı gönlünüzü kibirden azade hayata sarılmaya müebbet mahkum etmek hislerinizi dizelerde inci taneleri gibi sıralamak okuyucuya haz veriyor kaleminize yüreğinize sağlık tebrikler.
Kırık bir salyangoz kabuğunda yitik çağın yankısı.
Tebrik ederim Şulecim . Sevgiyle,
Herkesin hiç kimse olduğu anlarda
Mısraları taşırmak karanlığa
Bir süt beyazlığında köpük köpük
Tenine atılmış bir benin sadeliğinde
İmzasını tazelemek yüce kudretin. muhteşem kutluyorum tebrik ediyorum duyguların ifadesidir bu şiir
Günün Şiiri ve Şairini kutlarım.