Müebbetimdir Gözlerin

İçimi parçalasa da gözlerin..
Hâla bir damla aşkının bekçisiyim..
Bazen kırılır, dökülür yapraklar..
Ama umudunu keserse ağaçlar..
Sonbahar'dan ileri gidemezler..
İlkbahar'ı göremezler..

İçimi parçalasa da sözlerin..
Her kelimenin anlamı farklı..
Ve farklı sızlıyor yüreğim..

Pili bitmiş bir saat gibiyiz..
Hep aynı yerde sayıyoruz..
Gün boyu belki iki defa doğruyu gösteriyoruz ama..
Geri kalan tüm dakikalarda..
Yanıyoruz, yanılıyoruz..

Umut dolu ellerin..
Belki de ben umudumu yitirdiğim anda sen geldin..

Ahh Kara'lar bağlamış yüreğim..
Ahh nice hayalleri mum ışığından güneşe çeviren yüreğim..
Gecenin bir yarısı resimlerine bakmak..
Sanki kumar masasına varını yoğunu koyup..
Birden kaybetmek gibi..

Sabaha belki seni görürüm diye yaşayamam..
Çünkü belkilerle yaşamak ölümün ta kendisidir..
Belki küsersin, belki darılırsın ama..
Her gözümü açtığımda..
Umudum seni yanımda görebilmektir..

Kalemin yazdığı kadar yalancıyım ben..
İnanmakta inanmamakta senin elinde..
Ve bir gün zaman tükenirse..
Var olan son gücümle gelirim ben senin yanına..
Çamura bulanmış kefen içinde..

Kaderin verdiği hüküm yargılanmaz..
O yüzdendir ki müebbet yemiş..
Gözlerinde gördüğüm gelecek güzel günlere..
Gözlerinde gördüğüm, gelecek güzel günlerimize..