Muhayyer

muhayyer gece doğurdu
iki duble sonra aşk


bir yanım Müzeyyen
bir yanım imbat



bohem masallar anlattım çocukluğuma
o uyudu ben ağladım


babam çekti kulağımı mezarlıktan uzatıp o kocaman avuçlarını
anason korktu kokusundan
ben sindim puslarıma


dilsiz içtim masayı
kandilleri üfledim
gölgemi temizledim elimde hüzünlü bir çalı süpürgesi


tozunu kaldırmadım yıldızların
ay'ı sakladım ceketimin iç cebine
ağabeyim dikmişti lacivert kruvaze


üşüdüm de kaldırdım yakalarını
ölüler saydım parmaklarımı kırıp kırıp
ne çok gitmişsiniz meğer


omzumda tabutlarınızın çürükleri
ne kadar çok adım atmışım sonsuzluğunuza
ne kadar çok üşenmemişim meğer



saydım bitmedi
zıkkımlandım yetmedi


yetmedim bana
şarkı dilendim
rüzgarda geldi


haşmetli kederlerim oldu
diz boyu nemlerim


öyle akşam oldu
öyle kuruldu gramofon



muhayyer gece doğurdu
iki duble sonra hayat


bir yanım Müzeyyen
bir yanım imbat ...