Mum Kokusu

hayat eski zamanların mum kokularını
esiyor gözlerime
şimdi umut goncadan çok daha taze

saklama hüzünlerini
akıp gitsin zaman saçlarımızdan

tutarsam ellerini uçurumda
bil ki kendimi unutmuşumdur
kırılgan düşlerimize bir merdiven uzatalım mı
basamakları aşk olsun

yaprakların sessiz salınışlarında
kapat gözlerini

sana bu gece farklı bir köşeden bakacağım
burası unutulmuş rıhtımlara benziyor
ve adımladığım her kaldırım
mücadeleni hatırlatıyor

yıldızlara ihtiyaç duymuyorum
gözlerin öyle berrak

yelkenlisini kaybetmiş bir çocuğa sarılırsam
bil ki kovulmuşumdur memleketimden
bir avuç toprak dolduralım mı heybemize
rengi devrim olsun

her dokunuşunda
sabahın ilk ışıklarını yakıyorsun yoksulluğuma
ve ben zenginleşiyorum yeniden
eşsiz sevdana

hayat eski zamanların mum kokularını
esiyor gözlerime
şimdi yaşamak tatlı bir hikaye

sana bu gece farklı bir şiirden geleceğim
imgeleri kırılmış sözcüklere benziyor
ve adımladığım her harf
ismini hatırlatıyor

ansızın uyursam kollarında
bil ki güneşle barışmışımdır...