Mumda Dalga Seyretmek

Kulağı çınlasın Thomas Edison"un
Bilseydi mum ışığında dalgalarla boğuşmayı
Özler miydi gün ışığından başka geceyi bölecek aydınlığı

Elektrikler kesik şehrinde vakit karanlığa gebe
Üç parça çupara oltadan sonra
Ceset eşliğinde bir market poşeti

Gece başlıyor
Kınından çıkmış Sürmene çeliği eşliğinde

Oy benim kızılım
Yak mumları romantizm doğsun iliklerimize
Dalgayı yakalamak bu
Koy kibriti is bassın gömlegimize
Yakasına reyhan kokusu sarsın
Bir araya gelmeyen dügmelerde
Bir çocuk doğsun
Kızıla inat
Ertesi gün fiillerinde

Şimdi mum ışığında dalgalar büyüyor
Her dalgada bir ütopya ağlıyor
Ne de güzel söylemiş , söyleyen
Mum dibine ışık vermez !.. diye
Bir Roma ,Bir ben
Birde saçma sapan düşünceler
Geberiyor ruhumda
Poseidon' dan arta kalan fırtınalar

Hatırla Ünzile
Sancağında bir al dalganın
Karşı kentlerin ışığına aşık olduk bir gece
Sokak sanatçısı özledi mum ışığını
Dilinden dökülen söz ; ve yaktı bizi
Kurban bulamadım Candan ileri dedi aşık
Sonra
Gece , mum, dalga ve biz aşık

Bir mutluluk ki kaşık,kaşık
Gursağımızda Ünzile
Göğe uzanan sarmaşık

Vakit geç Ünzile
Söndür mumları
Dalga kesildi
Mum yağına emanet
Yazık oldu güzelim çipura

Kendine iyi bak
Mum ışığında denize emanet