Murabba Sesli

Bir nefes mesafede mi boyanıyor zifiri karanlık
İkimizin yüzünde kabul olunmaz edepsiz yaratık
Soluk alışlarımız'da buhar olmuş sebebimiz yazık
Doğuyor uzaklardan murabba sesli yalnızlığımız

Sarılıyoruz bilerek sakalların kör düğüm bağına
Ruhlarımız sıkılmış yırtınarak umudun kıyısında
Geçiyordu içimizden soğuk demirler yabancı
Ayak uçlarımızda oluk oluk kanayan kaçıncı ayrılık

Yükselirdi bedenin zamansız duruşlarıma
Sarardı etlerin sahipsiz kuytularımı burada
Kalmadı sanki ömür denen adam bataklıkta
Yarıldı günahlarımız her gecemiz ablukada