Mürekkebi Ağlayan Şiir

Çığlığım sende kalsın
Ben cinnetimi alıp giderim

Bana en yakın yerde dur
Tutayım soluğunu avuçlarımda

Bana en yakın yerde dur
İki mezar kazdım içime
İki yaşam aralığı
Üç nokta...

Tırnak yiyorum
Kusmak için
Senden önceki yaşanmışlığı
Zehirlemek sonra
İçimdeki akrebi
Bana en yakın yerde dur
Mesela mavide...

İki kişilik ölmüştün anımsa
Biri bendim
Bir şiirinde
Tanrıyı ağlatmıştın
Gözyaşlarında bir rahibenin
On iki defa öpmüştüm
Alnında senin
İstanbul tanık...

Bana en yakın yerde dur
Gözlerine bakarken
Göz yaşlarına tutuldum
Bulutların mayın tarlası
Kırlangıç çığlıklarıyla
Yağdın içime
Aradığım ne varsa sende buldum...

Yeryüzünün kıblesi sen olmalısın
Ben bir türbe taşı
Yüzüm sana dönük
Kitabı olmayan bir ayet gibi
Seni ezberlemeliyim
Bu yaşam çok küçük

Senli gitmeliyim
Ölüm sonrasına...

Bana en yakın yerde dur
Mesela sende

Kapat kapıları içerden
İdam yedim
Seni sevmekten

Kirpiklerinden asacaklar beni
İkimizi de tanıyor cellatlar.