Mürekkep Tanrısı - 1

-Şiir açan kırmızı tepelerin bakış açısından
düşüyorken avuçlarına tanrının
bir çocuk sesi işittim:

Tanrım dur lütfen orada!
denizleri taşıyamaz çay bardağım
dökme avuçlarınla
tanrım gözlerimi sıcağa kapat
ve ört üzerini duaların
karnım aç
ve inan saç tellerim dahi üşüdü

tanrım
beyaz bir plaket üzerine motiflediğin
siyah dünyayı boyayamaz mavilerin ıslak tonları
bakma bana tanrım -bakma
bir kaç tuval yakacakmış gibi hüznümde.

-Titriyorken siyah bir mürekkebin alnında
işittim o çocuğun cılız sesini
bir kez daha

Tanrım lütfen sesini kıs biraz rüzgarın
kulak memelerime ağır geliyor bu evren
giysilerim insanların şarkılarına küçük geliyor
ısıt beni tanrım !
ısıt ve sen küçüklüğümün karnını doyur
büyümek istemiyorum
daha piyano tuşlarına değmeden parmaklarım.
büyümek istemiyorum
gök kuşağı toplamadan uçurtmalardan.

ve büyükleri de affet
onlar üşümemek için
yakıyorlar gözlerimdeki ışığı.

-İstiflenirken soğukluk yanağında tanrının
harflerin altına girip ısındı mürekkep çocuk...

10 Eylül 2012