Mustafa

Ne zaman görsem yüzün gülüyor;

Seni tanıyalı çok kralsın Mustafa!

Aslında kalbinden bir ışık doğuyor;

İyi ki doğdun, iyi ki varsın Mustafa!

Ne mutlu ailene, annene, babana;

Şanslılar senin gibi evlattan yana.

İçimi kemiren bir sır vereyim sana:

Sen beni adamlıkta yersin, Mustafa!

Ahlâkın da, kalbin de yüzün gibi güzel;

Seni tam anlatamaz ne şiir, ne gazel.

Yiğidim, şunu iyi bil: bende yerin özel!

Artık güzel bir dua edersin, Mustafa.

Artık namazlara bir bahanen kalmadı;

Şükür hayattasın, daha vaktin dolmadı.

Bu şiiri okuyorsan, daha Azrail gelmedi.

Bence artık namazlarını kılarsın, Mustafa!

Yüzünde masumluğun izleri gitmemiş;

İçindeki çocuğun daha tüyü bitmemiş.

Şeytanlar bile kalbine sirayet etmemiş.

Rabbimizi doya doya anarsın, Mustafa!

Mustafa, ne ahireti bırak, ne de dünyayı;

Her işinde hatırla Baki olan Mevla'yı.

Her gün kucağında bulsan da belayı,

"Vardır bunda bir hayır" dersin, Mustafa.