Mustafa Amca

Emekli olduktan sonra devam eder işe

Kadıköy yollarına düşer Mustafa amca.

Müşterilerin sayısı çıkmıyor on beşe

İşlek caddeyi bulup eşer Mustafa amca.

Terzilik yaparak akşam eder günlerini

İğneye, ipliğe baka baka gözlerini

Yorgun bıraktı, ne yapsın artık geçim derdi

Gömleklere düğmeyi diker Mustafa amca.

Kirada duruyor hem evin en üst katında

Sanki hiç inmeyen yükleri vardır sırtında

Bu ara büyük sivilce çıktı kafasında

Hastalıklarını söylüyor Mustafa amca.

Şekeri çıkıyor bir de, astımı var derken

Kilo alır farkında değil, çok yemek yerken

Yürüyüş yapmaya çıksa bir, kalksa da erken

Doğru değil mi ama söyle Mustafa amca.

Ah bir köye gitsen de yerleşsen, bir ev yapsan

İyileşirsin inan, tepetarlaya çıksan

Bu söylediklerim ne bir fazla, ne bir noksan

Gel de sohbetini özledik Mustafa amca.

21.11.2020

NOT : Mustafa amcam o zamanlar yeni daha emekli olmuştu terzilikten. Yine boş duramaz, Kadıköy'de aynı mesleğiini icra eder, bu defa ufak bir dükkan açmıştır kendine. Ben de bu hallerine şiir yazmıştım.