Mutfakta Pembe Terlikli Yalnız Bir Kadının Kokusu

bütün gece seviştik ve uyuyamadım
gün ışıdı silmeye başladım sulanmış buğuyu
damla damla
yatağım aynada kalan saç kırıntılarım
ıslanmıştı doğrusu

haberim yok şiircim gitmiş
bakıyorum şimdi çarşafa
dönüp duruyor sırt izleri ve sözleri
arkasından ağlamıyorum ama
cama yazıyorum
camdan doğan cam parçasıyla
anlattığı katilleri inlerinde düşünüyorum
çekilip gitmekte olan Ay'la

ne kadar boşmuş oda ve ne kadar doluymuş gece
oysa yalnızlığımın telaşını bile seviyordum
sakin sakin mutfağa yürüdüğümde
ucu pomponlu pembe terliklerimle
ve koyuluyordum kahve yapamaya sessizce

çifte kavrulmuş bir bisküvi tadı bırakmış bedenimde
biraz kakao kokusu ne yani topu topu hepsi bu mu

daha dündü sokulduğu
dündü sarı saçlarıma
örgülü çoraplarıma ve mini eteğime
At Pazar'ının saman tazeliğinde uzun siyah kürküme
kendi yıkıntılarının arasında
mikron mikron dokunmuştu
daha dün sabahtı
amatist renkli gözleriyle ellerime değil
gözlerime uzun uzun tutunmuştu