Mutlu Azınlık Olamama Sendromu Şiiri

Bak gördün mü
Saat on üç suları yaklaştı yoksun sen hâlâ
Birazdan kendisi de gelir saat on üçün kendisi
Ve kıyım kıyım doğruyor içimi bu
Biliyorum her şey gelmemenin taslağıdır
Ya da eksizi
Varlığının silinmiş halinin aslında


Bir sigaraya daha kıyıyorum
Senin olmadığın
Ama olma ihtimalinin tavan yapmasını umduğum yerde
Gelmeyeceğini beklerken bile bile hem de
Önümde İzmir Körfezi ayağımın altında Kordon boyu
Burnumda
Memleket hasreti gibi burun sızlatan buram buram buram buram yosun kokusu


Kuytu ve kuruntularından salınmış bi'avuç ruh görüntüsü hariç
Kimsecikler yok etrafta


Hepsi sanki bir tanı merkezinde kendini tanımak için sırada bekler gibi
Boş boş bakıyorlar duvara
Kendi içlerindeki duvara
Ben gibi


Ve etrafta takur tukur ayak sesleri
Ta kur
Tu kur
Ta kur
Tu kur
Tak tuk


Bir sigaraya daha kıyıyorum sonra takur tukur sesleri eşliğinde
Birine daha birine daha bir
- Dumandan bulutum o anda gelsen de göremezsin -
Oyun oynuyor bana duman
Görüyorum
Uzakta annemin çitileye çitileye yıkayıp
Kurusun diye rüzgarın kanatlarına astığı kefenimi
Biraz rengi mi kaçmış ne


Kulağımda bi''takur tukurtudur gidiyor
Ta kur
Tu kur
Ta kur
Tu kur
Tak tuk


Eh be diyorum eh bee
Keşke saat on üç suları olmayaydı da yirmi suları olaydı
Rakıya su katar
Gömerdim bir bir
Şirazesi kaymış mişmiş'li miş'li zamanı körfezin sularına
Bir daha bir daha kadehlerle defnederdim şerefsizim


Dilimde
- Hem de sizin de duyduğunuz şu takur tukur seslerini bastırır gibi bayram şiiri okur gibi bağır çağır gibi içime içime gibi bağır çağır -
Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız doğmuş gökyüzü ay-aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım tenhasında gecenin
Avutulmamış bir ben (*)


Ama durmuyor kadehte durduğu gibi meret
Durmuyor işte akıp gidiyor sular gibi zaman bak


Hah işte bak gördün mü saat on üç de atlaya zıplaya
Ve çekip naniğini geçti gitti


An itibariyle
Sular seller akıyor duyuyorum
Seller derelere varıyor hissediyorum
Dereler deryalara çağlıyor biliyorum
Sen hâlâ yoksun biliyor hissediyor görüyorum
Ve şimdi saat sensizliğin "tam şimdisi"
Ağladığım anlaşılmasın diye gerinip esniyorum


Ah ulan Mücella
Gelmemeye domuzlanmışsın ya bir kerre
Sittin sene gelmezsin biliyorum
Bizimkisi züğürt tesellisi Mücella
Bile bile lades bizimkisi
Nerden baksan böyledir bu
Ve benim baktığım yerden
Hep on ikiden tam isabet


Gelseydin ya bir kerecik
Ne şık ne münasip bir hal alırdı şehir he heyy
İçimdeki çırpıntı ve çarpıntıları yok sayar
Ertesine bırakmaz
Avutur kösnül ve küskülerimi
Sürüsüyle mutlu azınlık cilalardım off


Hem
Gelsen bir kez olsun saat on üçte
Ne fevkalade ne ihtişamlı olur şehir oyy
Esas işte o zaman tam saat on üçte durur saat
Zaman kalbur samana döner saman alevi gib'olur
Bir ölümlülük hali ki zamanda vay haline
Görsen için paralanır
Acır
Öğlen namazına müteakip
Oracıkta kılarak cenaze namazını saat on üçte tam
Bir kadeh daha koyarsın masaya saat yirmi bir sularında


Zaman ki
Beklesen gelmez
Kovsan gitmez
Suda bıraksan çürümez
Alnına çaksan ölmez
Geçse de devşirir kendini kalakalır gölgesi
Bize yaşattığı acılarıylan vallah
Derdi eskiden gazete satıcısı çocuklar


Gelsen bi'güzel göğüs göğüse devirir zamanı
Ne güzel mutlu azınlık olurduk senle
Ama biliyorum
Domuzlanmışsın ya gelmemeye
Gelmezsin bi'kere bile


Hoş ben de sittim sene bekleyecek değilim de işte
Ayaklarım getiriyor Kordon'a takur tukur
Maksat
Mutlu azınlık olabilme ihtimalini tavan yaptırmak


...
(*) Yusuf Hayaloğlu'na özlemle

...

..

.