Mutluluk

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
yağmurlara saklanırdım
esir cümlelerim vardı
yarına dair
yasaklıydım

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
ellerim güneş yanığı
gözlerim ay sürgünü
oturup bir köşede
geceyi karşılardım

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
dizlerim yara bere içinde
acıyı duyarak
en derin yerimde
ölümler yaşatırdım

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
korkunç hikayeler büyütürdüm
sabahsız gecelerden ibaret
ayrılıklara düşürürdüm hep
ceplerimdeki kelimeleri
susardım

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
eylül artığı şiirlere
şubat sanığı şarkılar büyütürdüm
sol yanımda sakladığım resim
uzun bekleyişlere yenik düşerdi
uyurdum

mutlu olma derslerinden hep kaçardım ben
gölgesiz bir ağacın altında
seni bulurdum
sözlerimle dokunurdum ellerine
düşlerimde büyürdüm
vurulurdum