Mutluluk Bile Eskimiş

Mutluluk üzerime yakıştıramadığım bir elbise gibi...
Kahkaha atarken aslında ağlıyor yüreğim...
Ve bana ait olmayan bir kabuk içinde umut arıyor gözlerim...
Mutluluk eskimiş bir kenar mahalle dilberi...

Mezarlıkta,intiharda,karakolda,aşkta yok ben olan benim...
Peki ben kimim...
Beni benden mi etti alkolik düşlerim...
Hapsolduğum karanlık sen gibi sensizlik gibi...

Yalnızlık türküleri dinler oldum...
Kaybolan seni ister oldum...
Bana ait olmayan bir kabuk içinde sensizliği hatırlar oldum...
İntikam yeminleri eder oldum...

Bileklerim kan içinde...
Umutlarım ise vasiyet eder gibi buruk ve boynu bükük...
Anlam verilmeyen bu satırlar içinde gerçekler vicdanı olmayan vicdansızlara isyan ediyor...
Gerçekler bu satırlar içinde can çekişiyor...