Mutluluk Sorgusu

Nereden başlamalı diye
düşünür insan. Çok basit...
Soru sorsun mesela!
öyle cevabı hemen
çat diye verilen değil!
Zorlamalı zihnini...
Alnının çatından sesler gelene kadar
düşünmeli...
Cem etmeli yüreğini zihniyle
didik didik etmeli tüm geçmişini
bu güne vakit doldurmuşken
gelmişini de hesap etmeli bir ara
Soru dedim ya!
Mutsuzken mesela
Neden mutsuz olduğunu değil
Nasıl mutlu olabileceğini
sormalı...
Babasına, annesine, dostuna
hatta sevgilisine...
abartmalı birazda
Bakkala, manava sormalı
mutluluk umutluluk gibidir
Bilmeli insan.
Farkettimi bazı anları gözlerin çeperinde
Yani
babanın sıcacık kucağında
annenin evladına nazarında
dostun esefli azarında
bakkalın bembeyaz saçında
manavın elmayı okşayışında
Lamı cimi olmaz hiçbirinin
Mutluluk umutluluk gibidir
Sorduğunda yaşamın içindedir.

11/03/2013