Mutsuz Sözcükler Gezegeni

I.
bir rüyadan dönüyordum ve yorgundum
mola verip birkaç dakikalığına neler oluyor diye
sevgili dünyaya bakıp çıkacaktım
ihtiyar bir fotoğraf yolumu kesti, vazgeçtim.




II.
çünkü biliyorum duygu aniden sona erecekti yine
ve ben hayatı yeniden çalıştırmak için
gidip devletten biraz kahkaha isteyip gelecektim
bu utanç verici olurdu
devletler utanç üretim merkezidir




III.
'adam farkında olmadan ayda en az iki kere yaşlanıyordu
bir gün dayanamadı belindeki hayali çekip şarjörü
adı Leyla olmayan kadının üzerine boşalttı'

diye başlıyordu roman ve roman boyunca hiçbir karakter
herhangi bir yalının müştemilatında veya Cihangir semtinin
köhne bir apartman dairesinde yaşamadı ama işin güzel tarafı
adı Leyla olmayan bu kadın bütün uğraşlara rağmen
bir daha gerçek hayata dönemedi, adam işini iyi yapmış




IV.
iyi bir romanın içinde mutlaka robdöşambr kelimesi geçmelidir
ilerleyen bölümlerinde ise en az on kere melon şapka
ve maun ağacından yapılma masa tasviri olmalıdır
yoksa bu koşullarda bestseller olma şansı asla olmaz




V.
ama ben bazı sözcüklere hiç güvenmiyorum
fırsatını bulur bulmaz
hemen gidip tanrıya ihbar ediyorlar beni


o yüzden kapımı çalan sözcüklere 'kendinizi tanıtın' diyorum
bazılarının kafası iyi olduğundan kim olduklarını hatırlamayıp
oracıkta yığılıp kalıyor ve güneşi bekliyorlar


bazıları anlamları ile araları bozuk olduğundan
çekip gidiyorlar umut dağıtılan bir sokaktan geçmeye


bazıları da öldürülen çocukların ağzından geldiklerini söylüyorlar
öldürülen çocukların çağından
öldürülen çocukların çağından
öldürülen çocukların çağından



işte o zaman kapımı açıyorum ve yüzümdeki kurşun izlerinden
yapılmış çizgi film ülkesine yerleştiriyorum onları



şiirin dengesi bozuluyor böylece
bakmakla yükümlü olduğum acıları koynuma alıp
yeni bir huzursuzluğu başlatıyorum
çünkü biliyorum aşırı mutluluk sağlığıma iyi gelmiyor