Namurad Olana Bermurad Derler

Na murad olana, ber murad derler.
Ben de seni sevememeyi murad ederim.

Kalbimi başka limanlara açtım,
Gemimin dümeninde çaresiz bir kaptandım.
Ufuklarda sığınacak bir kıyı aradım,
Ama her fırtına senin karalarını çıkardı karşıma.

Kendime defalarca fısıldadım, unutmalı dedim,
Yalnızlığa da razıyım, yeter ki git benden.

Her çabam, her gayretim,
Sana dönmekten alıkoyamadı gönlümü.
Na murad olana, ber murad derler;
Benim muradım da sen oldun.

Beni kendinden kurtar, ey zalim;
Sevdanın yüküyle yanmak istemem artık.

Yeşil gözlerin aklımdan çıkmıyor, elin, tenin, gülüşün…
Ne konuşmak var, ne görmek, ne de deva…
Kalbim azap çekiyor, çare yok,
Öldür beni, öldür de kurtulayım.

Gel gör kudretimi, acıma bana;
Bu azap benim, yüce ve yiğitçe.

Gözlerinde ay yanıyor yüreğimin külleriyle,
“Bırakayım, öyle kalsın” diyorsun gururla.
Gemim limansız, dümensiz kaldı kalbimin ortasında,
Heyt be aslanım, yakıldım da tükendim de…

Na murad olana, ber murad derler;
Sadece berhudar olmandır muradım benim gibi.