Naat_ı Kardelen

hoşgeldin dünya
bak
işte o
işte geri geldi!
diye naralar atacaktım tam
baktım gülün boynu eğik!
üzülmüş ağlamış belli
kızıl bir güvercin konmuş farlarına
söylediki canı ciğeri dececiği!.....
demek ondan yokmuş epeydir ortalarda...

bir gidenin yeri zor dolar bilirim az çok
anlamak zordur bazen ilahi emrin kaderini
bizlere düşen hakkınca yaşatmak isimlerini
lakin hikmet_i emir böyle be yavrucak
kalanlara sabr_ı metanet elden gelen ancak!



öksüz kalmıştır şahikam yokluğunda şiirler
anasız babasız savruk ve perişan
yetim gibi fakir ve yoruma açtır sayfalar!
güdük kalmışlığa rest çekmiş kalem
bir mezarlık nazarlığına özlemdir duyulan
haykırarak ağlar içsesim en usulundan
kondurur bir garip nağme
arsız bir o kadarda yoknaz
pelesenki eğilmemiş ortadan kırılmış dilimin
hatıralarım;
adresi kayıp sen gibi
hüzne tasvir bir pas özlemin ki yoksun bak!
ama tadı asla unutulmaz bir haz!
adını localara yazmış pervasız yüreğim;
nerelerde kaldın kar çiçeği!


düşlerim!
bir sabah açarım kapımı ki
kardan beyaz, bembeyaz
bir bulut; evet evet bir bulut bu
gözlerinin içi gülüyor,
gamzeleri dahil gülümseyen bir kardelen
mavi apoletlileri bile kıskandıracak kadar
mas mavi bir kuş
tutmuş elimi
deliyor gökten getirdiği iğneyle dilimi
bir sayfaya koyuyor o elit mailerini/ellerini
bu herhangi biri değil bu önemli bir husus
bu firaktan dönen pegasus!

manşetlerin yazdığı tek şahane
harikalar diyarının tek prensesi
kuşkusuz şiaret mihrabının tek sahibi
şiir_i mahir şehr_i şair
eh bu has mavi!
sen!


düşlerim; görebilse bıraktığı acizliği
bilebilse isterdim nasıl özlendiğini!

yokluğunda çok bakındım kalabalıklara
çok cehennem çiğnedim panik atak
topraksız vatansızdılar
ne yazabildi inan kalem
ne de yazdıkları oldu bir halt!
yerin her daim belliydi eksik soframda
sana benzeyen
dahası
benzetmeye çalıştığım maaile mailer
mutasyona uğramış kötü bir imitasyon idi şiir_i ortamda.


özledim anlatılmaz
özledim okuldan dönecek çocuğunu bekleyen ana gibi
bekledim günlerce irisledim seni
hep görmek istedim
dostlarımın arasından hafif çevri(miçi)k bakan
o muhteşem deruni bakışın geldim burdayım demesini!


ama neyse
hoşgeldin gülüm
hoşgeldin balam
aydınlık getirdin ülkeme saadet
maviler doldurdun yine hayat enfiyeme, kifayet
bir iğreti ağaça muhtaç kalmıştı sırtım
gözüm aydın ola;
iyi ki varsın
iyi ki döndün geri kar çiçeği!

ufacık bir hediye sana ağabeyinden
iyiki varsın iyiki doğdun Kardelen!



(sen ne sıradan bir kardeşsin,ne sıradan bir şair;.bir amansız hastalık devası,bir ölümlüye son söz dileği,şifa merhemisin...dayandığın,sabrettiğin tüm cefalar ekseriyetinde ise sabra mükafat...hoş
geldin mücevher hoşgeldin mükafat....hattı zatında hiç bir ölçü sana değer koyamaz olsa da:.sen hiç bir mavevi hazza ve hiç bir madeni metale sığmayacak kadar bir değersin bu fakir zata. bir ağabeyin kardeşine bir babanın evladına özlem katında sonuna kadar hakkındır naçizane naat ...)