Nadası Olmaz

Ne çok düşler büyütmüştük kaşla, göz arası
Bir fiskede yıkıldık
Tutamadık elinden umudun
Mevsim sonbahar
Hava burnundan soluyor
Öfke diz boyu
Birazdan bulutlar ağlayacak




Yetmedi mi
Yokluğunla sınama yar
Gözlerim seni arar
Dilimde sukut
Yüreğimi sorma
Söylesem de anlamakta zorlanırsın

A k l ı n ş a ş a r




Hep sevdanın ateşinde üşüdüm
Munzur kadar vakurluydu duruşum
Saf ve temizdi yürekten yüreğe akışım
Varsın kötü bilsinler
Onlar yaşarken

Ö l m e d i l e r




Sen mahrumiyetinde geceler
Varlığının kırıntılarıyla beslendim
Uzandım dokunamadım yüreğine
Islak kaldırımlar kaldıramazken varlığımı
Loş ışıklarda üşüdü sokaklar
Ben kadar yoksuldular sana
Gelsen artık
Şimdi tam zamanı

Sevginin n a d a s ı o l m a z sevgili