Naftalin

Umutsuz geceler çığlık atarken
İnat etmek nedendir kanayan yalnızlığa?
Eski sevdaları birer birer parçala,
Üzerlerine naftalin topları koy,
Hepsini sözcüklere kan kusturan çeyiz sandığına kaldır,
Bir daha kapağı açılmamak üzere.

Arada havalandırmayı asla düşünme.
Kapak hep kapalı kalsın.
Çürümüş meyve gibi bir koku kaplamasın ortalığı.
Ekşimtırak olmasın yüzün.
Yırtık pırtık duygular seni
Alıp götürmesin uzaklara,
Anımsayıp maziyi aklın kırılmasın.

Tedavülden kalksa da yürek sesin,
Miadı dolsa da sayısız hatıraların,
Üryan bir bahar mevsiminde
Güveler yemesin hiçbirini,
Acıtmasın duygularını.
Göz bulutlarından şimşekler düşmesin toprağa.

Elbette zili çalan başka biri olur çok yakında.
Maviye boyanır umutların yeniden.
Kulağın hep zilde olsun.
Kapıyı açmayı unutma.
Karanlıklar dışarı çıkarken
Lavanta kokuları içeri girsin.