Naif Zalim

İnsan sayılmışta; it donluydu
Sofrasında ağıt yiyorla zalim
Yüzünde beddualar sarf ediyordu.

Kapı kürek, el yürekti
Ağlatılmadan gözlerimiz
Sevinç yaşlarına boğulmuyordu hiç

Maksadı kırmak değildi
Gönül içinde her geçişlerde naif
Ayan beyanla
Sırçanın kaderiydi algılamak

02.11.2012