Nakşedilemeyen Küller

Yazıldım ummana deryaya daldım

Hakikati buldum sevdanda kaldım

Geçsin gitsin ömrüm,

boşa yanmadım!

Gördüm iki güzel,

sual sormadım

Hadsiz imiş nefsim yine de hayra yordum...

Biri dostu idi can evimin Muhammed

Biri gece oldu zulmete daldım.

Yine de canıma kastım olmadı

Ali kılıcını Hasan'a vurmadım.

Yanmaya dayandım yine köz oldum.

Hüsey'nin gözünde torundum sevildim.

Aşkın alevine gör ki kör değildim

Dibi bilmez birben değilim

susuz mu kaldım?

Semada durmadım közüne daldım

Yandım yanmaktan ben hiç usanmadım

Seni aramakla hiç mi hiç olmam,

vazgeçmedim.

Cihanı ummanda bir serap gördüm,

dedeler elinden bir abu şarap içtim.

Beni benden, ol eden, bir nuru bildim.

Vardım kapısında kaç yüzüm gördüm.

Pervane aşık imiş idim ben de bilmedim

Döndüm hep döndüm, yine ölmedim...

Bu şiirde yeni bir ben var.

Uzak iklimlerin sıcak çöllerinde

Yakası savrulur kisvemin

Boynuma şal diye

seni takdığımdan beri bağrıma,

Yanar Ali yanar, Muhammed aşkı...

-Közden evvel ne küller varmış!-

Kalemler rengi bilmez ki

Ben yazdım da ne oldu?

Dünyanındır bu bakır rengi

Kaç nesil geçti bilinmez

Sorgular asıl sual

Beni var edeni sen görmedin mi?

Karalıyorum, üç beş satır

Yazamıyorum gönlümdekini

Çiziyorum üç bes figür

Seni asla tasvir edemem ki!

Bulunca siliniyoruz hayattan...

Aşkın gerçeğini!

Dünya sadece zalimlerin dünyası

Gel kurtar kendini sevdiğinin gölgesinde!

Oku! Oku! Oku!

Ama okunduğun yerde üfle çünkü;

Sen ki senden razı değilsiN

hâlâ ömrüm.

Nakşedilemeyeceksin!

Tcpassenger_ierdogan

24.11.2025/An-kara

Sigaraicmedenyazmiyorumveevetdumanı

benimdegözümebiryaşyazımyazımdeğil

belkikışımdırömrünüzçokolsun.