Namıyla Unutulanlar

Ne ben derin bir su denizler gibi mavi
Ne de sen billur bir yağmur beyazlardan beyaz
Kirlenen gönlümde tek damla aşk ise!..
Sende o aşkın içinde kalan keskin bir ayaz

Ezel yahut ebet senin nakşınla harelenir
Ebediyet denilen hicran satırlarda pusat
Ölümü öldürmek gözlerinde beşeriyet namına
Böyle bir hasretle işte aşk ömür boyu beklenir

Ben ne âguş meraklısı sığıngaç bir beşer
Ne de imge peşinde koşan entel bir şairim
Nasibimde varsa ki uğrunda delirmek
Şu dört duvar arasında ölüp ölüp dirilirim

Ateş yahut nöbet kaynayan bu sevda
Durdukça büyüyen bir çığ adeta
Yakındır vaktin vuslata devrimi
Devrildikçe büyüyen bir aşk evrimi

(Biliyor musun? Ben seni gerçekten çok sevdim!..
İşte bu yüzden yıllardır bitmiyor mürekkebim)

Ve susmak hiçbir şey yaşanmamış gibi
Hiçe saymak alabildiğine bütün geçmişi
Yeni eller!.. Yeni gözler!.. Daha neler neler!..
Belirir sana gaybın ufkundan ufak bir belki...