Namludan Fırlayan Kurşun Sesleri

Ve gidişat gün gibi benliğimde
Hala pudra kokusu ellerimde
Bir güvercin ki beyaz, penceremde
Avuçlarımda sen kokulu toprak
Ana rahminden gece düşüyorum
Gün doğuyor üstüme, üşüyorum
Kımıldamıyor tek yaprak, nerdeler?
Namludan fırlayan kurşun sesleri
Do/ re/ mi/ fa/ sol/ la/ si/ ler derbeder.

Rüzgar eser, rüzgar savurur diner.
Soğuk yakar ten acıtır, kavurur
Ve kaplumbağalar düş olur siner.
Oy vuslatı firari bağlarım, oy
Ey hasrete sanık dağlarım ağla
İhanete tanık ormanlarım oy
Uyku tünelinde kaybolanım ağla
Acılar ki kirpiğimde dans eder.
Namludan fırlayan kurşun sesleri
Do/ re/ mi/ fa/ sol/ la/ si/ ler derbeder.

Çift kanatlı, pudra kokan melekler
Bir çift turna kanadındadır barış
Oy yokuşa baş koymaktır bu yarış
Kıyıları öpen oynak yakamozlar
Bahar mı geldi? nerde kelebekler?
Karanlık günlere tutsak heceler
Ey baharları kışa gebe geceler.
Namludan fırlayan kurşun sesleri
Do/ re/ mi/ fa/ sol/ la/ si/ ler derbeder.

Nereye gittin dönersin ey yolcu
Şu gri bulutun işi ne başta
Ey gökleri kara bulutlarla donduran
Ya şu yerde yatan bebe potini
Yürekleri matemle dolduran
O ki toprak kokulu şehittiler.
Namludan fırlayan kurşun sesleri
Do/ re/ mi/ fa/ sol/ la/ si/ ler derbeder
Ki A/b/c/ yi öğreten dil ne der?
Ya öğrenen diller şimdi nerdeler?