Nankör Sen

Bir kedi sıcaklığında aradım yokluğunu.
Yoksulluktu yürek adın.
Yanık değildi ellerin bir kedi tüyü kadar.
Şerefsizdi diğer sıfatın.
Şerefi olmayan sözlerindi bölen, bir ruhu..
Namussuz kelimelerindi diğer kırık döküklük.
Namusu yüklemekti; namussuzluğunun yanında bir bacak arasına.
Haysiyetsiz nefesindi üşüten tenimi.
Daha çok tene vurmuş üfleyişindi soluğunu.
Kırık döküklüktün sen.
Her kelimen saplandı şakaklarıma.
Bir ağrı oldun başımda,dünya döndü,sen döndün.
Sen kimsesiz bir çocukken,evlattı kediler.
Nankör sendin.