Nasihat 4

Karanlık basar iken,çiyan yiyecek sen;

Senin aklın nerede,aklını kimdir soyan.

Memleket Derya deniz,yedikçe kuduruyor;

Haram helal demiyor,insan etini yiyor.

Eli kanlı katiller,yurdunda dolaşıyor;

Aşağılık mikrobu,bize de bulaşıyor.

Yandıkça kan ağlarım,her gün efkâr bağlarım;

Yüksek dağlara çıkar,asi olur çağlarım.

Ben ağlarken sen gülme,ben ölmeden sen ölme;

Eğer yurtsuz kalırsan,mezarıma hiç gelme.

Mahşer’deki hesabı,herkes kendisi verir;

Gayya Kuyusu derin,tenin ateşte erir.

Zalimin köprüsünden,ne diye geçeceksin;

İki cihanda olsan,hesabı vereceksin.

Davamız yurt davası,sürer gider sonsuza;

Aldatır seni kahpe,kanma soysuz kansıza.

Emperyalle kol kola,hainlikte yüz basar,

Memleket hasta ise,kafamın tası atar.

Daha Güneş doğmadan,gel çıkalım dağlara;

Pusulara düşmeden,vuralım çakallara.

Binkılıç