Nasıl Gider Bilir misin

Kişi diliyorsa yola koyulur,
Onulmaz bir derde düçar da gider!
Çetin yolculuğa mola koyulur,
Yorgunluk kahvesi içer de gider!

Tattım belasından doksan, yüzünü,
Ne yapsam örtmüyor astar yüzünü.
Gönlüm bu dünyaya döner yüzünü
Kelebek misali uçar da gider.

Yılanın kendisi, derisi yalan.
Dünyanın Leylâsı, perisi yalan.
Baki yalnız O"dur, gerisi yalan;
Lokman"ı da gider, nâçâr da gider.

Aşktan oldu evren, dola aşkıyla.
Kul, Rabbine lâyık ola aşkıyla.
Ruh bu, pervaz eder sıla aşkıyla,
Sonsuzluğa kanat açar da gider.

Elbet buluşacak Arzu"yla Kamber,
Cennet müjdeliyor reyhan, misk, amber...
Âlemlere rahmet olan peygamber,
Güller kokusundan saçar da gider.

Yoluna fedadır nice bedenler,
Hak"tan ayırmasın türlü nedenler...
Ukba"ya dünyadan sefer edenler,
Şirk, riyâ, kibirden kaçar da gider.

Kul, Rabbine isyan etmez, darılmaz,
Rızasız cennete asla varılmaz.
Sanmayın gök çökmez, yerse yarılmaz;
Vaktinde her biri göçer de gider.

Efendiler nice fendi götürür,
Nefis taşar, yıkar bendi, götürür.
Herkes azığını kendi götürür,
Harmanı, hasadı biçer de gider.
Kendi layığını seçer de gider...