Nasılsın

Acısını kimseye söylemediğim merhaba
tarifi olmaz mutluluk soykırımları yaşattın bana
elmacık kemiklerinde gündöndü duruşu
güldükçe çekirdek taneleri düşer toprağa
sesinde sesimi kaybettiğim nasılsın?

göçe üşenmiş tüm leylekler saçlarında soluklanır
anadolu toprağının en vahşi bölgesidir dudakların
anılardan bir tebessüm çıkarıyorum yüreğimin sehpasına
kısılmış gözlerin, umutlu kumral gülüşlerin
yorganımı tenine bağışladığım iyi misin?

kirpiklerime nefesini hatırlattığım merhaba
tarifi olmaz seslenişler bıraktın bana
ıstıranca dağlarının o rüzgar tınısı
sokulup serildi aramıza
benden başkası tanımaz acıktım telaffuzunu
uykulu gözlerle çay demlediğim nasılsın?

saçlarında uzayın yeni yıldızları yetişir
srebrenitsa da cansız yavruyu sarar kolların
anılardan bir merhamet tanesi çıkarıyorum ciğerlerimin üstüne
sokak kedisini besleyişin ve bir kap su kapı önüne
anneme sarılır gibi sarıldığım iyi misin?

Acısını kimseye söylemediğim merhaba
tarifi olmaz hayalleri kefenlettin bana
karnının kulaç sıcaklığı vişne gözlgesinde
ilk uyanış kokun, o sıcak ekşimsilik
ömrümü ayaklarına halhal ettiğim nasılsın?