Naturel Bir Aşk

Aşkın mekanı, dili, mecrası hiç olmadı, olanın adı da aşk konmadı sevdanın dilinde...
Fakat uluorta sevdalar, uluorta terk edişlere neden oluyorken, ömür denilen perde giderek kısalıyor ve aşk ölümleri prematüreden naturel karşılanıyor...
Kolayına geliyor herkesin aşk, seviyor amaçsızca,
Beldi sadece sevmek için, belki de dirilmek için...
Zor kelimesi anlamını yitiriyor aşkın literatüründe.
Özgürlük, aşkın kelepçeleri oluveriyor...
Sıradanlaşan mesajlar, olağanın dışına çıkmayan aciz aşk satırları...
Aşk dediğin zoruna gitmeli insanın, öyle ha deyince şahlanmamalı, hakkını vermeli sevdanın.
Belki biraz acıtmalı,
Kanatmalı gecenin bir yarısı delik deşik edilmiş uykuyu, tuzla tatlandırmalı yastığın başucunu...
Mesela uluorta aşlar yasaklanmalı
Sinemalar, kafeler, sahiller, barlar ve hatta sokar araları...
İnsanlar rahatça sevmek yerine, özlem duymalı
Belki mektup yazmalı,
Ucunu yakmalı hasret kokan satırlarının...
Özgürlüğü özlemeli mesela,
Annesinden sakladığı sevdasını, belki kendinden bile saklamalı...
Yanlış olmasın, kelebeklerin uçmadığı, balıkların yüzmediği bir dünyadan bahsetmiyorum ben
Aksine kelebeklerin özgürce uçtuğu, balıkların berrak sularında rahatça yüzdüğü bir ütopya benim düşlediğim...
Düşlediğim;
Bir beyaz örtünün süsledi,
Bir beyaz örtünün ayırdığı bir aşk.
Annesinin gelin kızım dediği,
Kefenin yakıştığı bir merhume...
Kefende yakışırmıymış demeyin.
Siz hele helaliyle yaşamayı deneyin
Ve bir beyazın kadrini dinleyin
' - Helal ediyor musunuz?
Helal olsun,

... helal olsun,
... helal olsun! '