Nazım Ve Peri Kızına

Kimse anlamıyor
rüzgârlarla neden yarıştığımı
ve neden kadınlarımın maviş koktuğunu
oysa izindeyim şiirlerinin
ceviz ağacı ile topal yunusun
hikâyesinde
Çerkeş de...
kurşuna dizilen bir sevdaydım...
yorulunca oturdum ve
verdim sırtımı Çankırı mapushanesine
lakin
geçmeyince parmaklarıma sözüm
saramadım sarma sigarama özgürlüğü
biz
uzaklara söylenen bir türküydük...
Sonra Pirayen gibiydi peri kızım
coşkulu yunuslardık engin mavilikte
yıkarak gittik dört duvarları
uçuşuverdi umutlar
görsen
çocuk yüzlü uçurtmalardık
gökyüzünde

Çerkeş'de
topal yunus ile yavuklusunu da alarak
terk ettik şiirini şiirimi

Nazım okunsak da anlaşılmıyor ki dilimiz...
boş ver koşalım
güneşe hürriyete egeme
ne çok benziyorduk umut yüklü
çocuklara.....
çocuklar gibi sevdalıydık
oyunlar oynamaya.....



2005 çankırı