Nazlım

Gün gelir
tutkulu gözlerim s/eli
an gelir
gönlümün gül koncası
sen yarim..!

Gün gelir gönüller çağlar
dağlarıma güneşinle
sabahlarım senle ilk adım da
ayaz vaktinde
gözlerimle öperim seni
umutlar yağmur olur
senin yanında
sonsuzluğa...
ışıklı aydınlıklı yollar

Hasretine düştüğümde
bir isyandı gönlümde
çağlasa da mavili bulutlar
yağsada gözlerim yağmur misali gözlerim

hasretin bir kor ateşi gibi alevler
her geçene sor beni
insan halleri
maviye hasret düşsede
tutkulu yüreğimle
özledim seni nazlım
bak ağlasada gözlerim seni düşler...

şimdi hasret bağlarım
bir kuşun uçuştuğunu görsem
maviye çalıyorsa gözlerim
seni sayıklar sonsuz düşlerim

cenneti ateş sarsa
gönlüm senden
geçmiyor
sonsuz mavili gökyüzüne
bir göz kırpsam
içim seni ç/ağlıyor !
Nazlım..!