Ne Bilsin.

Ne Bilsin.


Bir yudum ince belli kristalden dumanlanır,
Çınar altı kahvenin ikramında gözlerin.
Ve dirhem ölümün çekişinde nefeslenir,
Adının yokluğana çekingen kargaşalı zehri.
Ellerim;
İnce bele olan zarafetinin hayalince,
Titretir her yudumda içli kederi.
Ellerinde ellerin gölgesi izlerken izimi,

Oy, kırgın figuran teninde hasret terlerken tenim
Sarhoş halimin acı mezesinde içmişim.
Bilemezsin.!
Çatlayan vuslatınca terletir döşeğimde deli gözlerini
Akla abes kaçan imkansızlığın kurgusunda oynarken birbaşına
Yirmi sekiz yaşın mızmız çocuksu yüreğimce ben
Gel zamandan git zamana,
Bir zaman yaşatırım kısıtlı aşkı.

Ey kimsesizliğin yalın bakışı,
Ey, bir zamanın hüküm veren sebebi
Bilirim.'
Bir yanın mahçup ızdıraplı
Bir yanın belalı bakışlara hayran
Bilir misin?
Benim her yanım sana tutsak.
Ne bilsin!
Ok kaşlarına canım yanarken,
Gece yanan Ay pişman.