Ne Çare!?

?Unutmak? manasını bilmediğim bir kelime
Yakıştıramam bu sözcüğü, hiçbir zaman kendime
Acımadın bana, ittin insafsızca kendi kaderime
Adını bir kere bile ağzıma almamalıydım, ama...

Duygularımı hiçe saydın, alay ettin adeta
Gururumla oynadın, bir umut vermiştin bana
Bakmadın bile yüzüme, hem de bir hiç uğruna
Senin için bir tek satır bile yazmamalıydım, ama...

Aşk nedir? Bilir misin? Ama sen nerden bileceksin ki!
O dostun verebildi mi sana, aradığın sevgiyi?
Uğrunda beni harcadığın, değer verdiğin o karakedi
Duygularımı sana hiç açmamalıydım, ama...

Aşk kutsaldır, ama sen hiç anlayamadın bunu
Bilseydim sever miydim, bilseydim bu aşk oyununu
Anlayamıyorum hala, nasıl sevdin o duygusuzu
Sonsuza kadar senden hep kaçmalıydım, ama...

Ama suç sende değil, asıl suçlu varsa, o da benim
Sana bir kez olsun sevdiğimi söyleyemedim
Sonunda pişman olup üzüleceğimi bilemedim
Birlikte çektirdiğimiz o resmi yırtmalıydım, ama...

Bütün maziyi unutmalıydım, seni hiç düşünmemeliydim
İnandırmalıydım kendimi, o başkasının artık diyebilmeliydim
Yüreğimdeki derin sızıyı, hüzünleri dindirmeliydim
Kapatıp bu defteri, seni unutmalıydım ama... Ne çare!?


1994