Ne Çıkar
Badeydin,
Yudum yudum içtiğim;
Ve sol yanıma hapsettiğim...
Benzer yanı yoktu güzelliğinin hiç bir özneyle,
Beni kimliksiz bıraktın,bom boş bir yürekle.
Yaralarım sarıldımı sanıyordun,
Aldanıpta tebessümüme.
Göz yaşlarım nehrine dökülüyordu,
Seni sevdikçe...
Kan kızılı gözlerime hapset şimdi yalnızlığımı,
Bir korda senden kalsın ne çıkar...
Gül mevsiminden güz mevsimine
Ne çıkar yeşilini kaybetsem yaprağın,
Gözlerinin yeşilindeki ummanı kaybettikten sonra...
Ne çıkar bahar ebedi alemde gizli kalsa
Yalan olan gönlünü yitirdikten sonra...
Sensizkende seninleyim ya,
Hediyen sensizlik bana...
herkesin yüreğinin bam teline dokunmak gibi bir niyetim olmadı hiç.şairim diyecek kadar küstahda olmadım.ve şair olarak nitelenip küstahca cümleler kurulması yandaşıda olmadım.şair olabilmek için yürek gerek ve karşısında ki tüm duygu akışlarına saygıyla bakılabilmesı taraftarıyım.emeğe saygı lütfen ve şiire ...sevgiler
bence güzel bir ayrılık veserdeiş şiiri olmuş güzede olmuş tebrikler şiirin şairesine👍👍👍👍👍👍👍
Şiir mi şimdi bu?