Ne Desem

Daha düşmeden ana rahmine
Destanlar yazdıran kötü kadere
Başımda üşüşen zebanilere
Yerden yere çalan ellere ne desem...

Bülbülü kul eden güle,
Ömrünü heba eden bülbüle
Hakir görüp, yüz çeviren suretlere
Kınayıp burun bükenlere ne desem...

Sevgiyi yüreğe gömen bilir
Gönül girdabında dönen bilir
Sevda ateşiyle kavrulan bilir
Bunu görmeyen kula ne desem...

Dilimde sözlerim asılı durdu
Gözümde yaşlar selle buluştu
Geceler uykuma haram oldu
Bunu yaşatan güne ne desem...

Yâr yüzünü sîneme sürmeden
Ela gözleri gözlerime değmeden
Sevdâ ocağını tüttürmeden
Ayazda üşüyen yüreğime ne desem...

Gönlüm düşmüş bir zalime
Sızım sızım sızlar habire
Yârin hayaliyle birben avare
Suretini yitirdiğim sevdama ne desem...





06/02/2010
İZMİR