Ne Devletlusun Ne Necabetli

Ey gönül havalanma

Ne devletlusun ne necabetle

Ne pürü paktan çıkıp

Ne meşrutlukla doğrusun

Hecen var her biri

Kendi bağlamıyla geceden

Niteldin

Şimdi doğru yol diye gelirsin

İpe sapa gelmez her biri niceden

Arap saçı gibi taranır

Beş kere beş

On beşe eğriltilmişse...

Veya kutsanmış adına:

Tanrı'nın hakkı Tanrı'ya

Sezar’ın hakkı Sezar’a diye,

Otuz altıya doğrultulmuşsa

Beş kere beş,

Adalet aranır

Açmazın bu

Her biri bir sayfa

Okunacak şeyler çok

Yaşam denen

Şu kahrolası kahpe acunda

Kıraat görmemiş gözler

Sen der.

Ben der.

Memnunum

Doktor bile dövüyorum der.

Eciş bücüş lükle

Yapış yapış

Bir para etmez

Öyleye getirilmiş

Böyle gönderilir

Vıcık vıcık sözler macunda

Hanım efendiler

Bey efendiler

Kayıkçı kavgası içinde

Bu insanlar aç

Sayenizde aç

Her türlü çıkmazla

Bütün yollar Sezar’la çevrili

Bir hiçlik okunur bungun gözlerde

Tanışmıyoruz derle kaçınır bakışlar

Tüm vahşilik içinde kaybettirilen

Karşılıklı transfer emeğe dikili

Hiçliğin hiç olduğu,

Anlamsızın anlam olduğu bir noktaya devrili

29.08.2023

Necabet: Soylu. Soyluluk sanı.

Devlet: Mal, mülktür. Giderek saltanattır. Padişah, kral, şah vs. malı, mülkü, halkı, kölesi ve toprakları olan monark kişidir. İşte halk toprağının, mülkünün olmaması nedeniyle mevalidir.

Devletlu: malı mülkü kudreti olmak. Mülk gibi yönetir gücü olmak. Mülkten pay vermek.

Ne devletlusun ne necabetle: Osmanlıda vezirlerin şehzadelere hitaben kullandığı cümledir. Toprağı, halkı, yönetir gücü olmak soyluluktur. Soyluluk, Tanrı tarafından mülkü verilmiş olmakla Tanrı sal kayradır.

Bungun: Yorgun

Meşrut: Soylu Soyluluk sanı