Ne Kadar da Rüzgara Saklı Umutlarımız

Ne kadar da rüzgara saklı umutlarımız
Ne kadar da hüznü barındırıyor gözlerimiz
Sevgilim...
Salkım salkım bahçelerdendi oysa,şarabımız

Ne kadar içtiysek,o kadar geçtik kendimizden
Belki de tek huzurdu çakır keyiflerimiz.
Bir de gramafonda çalıyorduysa inceden inceye
İnleyen nağmeler,saygıyla anardık Zeki abimizi.

Dostluklar vardı oysa,meze diye harcanmayan
Sarhoş olsan omuz olacak türden kardeşler
Kan bağına ne gerek mirim,
Candan öte can vardı hamurlarında

Canan da vardı,gözleri mahmur
Belli ki yeni uyanmış uykusundan.
Sevdiğine çayım demiş,dem tutmuş
Uyanışına hasret bakışlarla,seyre dalmış

İlkbahar mıydı o yoksa gelen,goncayı gül ile çevreleyen?
Saklı bahçelerin derinlerinde,sevgi besleyen
Ya güneşe ne demeli,bir başka doğmuş gibi seherinden
Sevgilim...