Ne Kaldı
Ah ile vah ile tüken di ömür
Beyazlamış kaştan başka ne kaldı
Gelip geçti günler olmadı tehir
Yorgun argın döşten başka ne kaldı
Neler gördü neler şu zavallı baş
Çatladı içim de sabır denen taş
Çağlayana döndü gözlerim de yaş
Damla, damla yaştan başka ne kaldı
Gurbet hayatımda bitmeyen çile
Bir güzel düşürdü beni bu hale
Hevesler, arzular döndü de küle
Sözümdeki taştan başka ne kaldı
Ne ben beni bildim ne eyledim ün
Hüzünlerim oldu bak yığın, yığın
Aylarca dualar ettim de her gün
Kırık dökük dişten başka ne kaldı
Ömürden verecek daha ne kaldı
Çizgiler çoğaldı gül benzim soldu
Dostlar, akrabalar dertlerim oldu
Tatsız tuzsuz aştan başka ne kaldı
Yıllar savurup aldı beni benden
Necati yok olur gider bu tenden
Çare yok bu işe ilimden, fenden
Sisli puslu düşten başka ne kaldı
İZMİR
Kahpe Felek ile barışamadım Mutluluk, huzura karışamadım Şu fani dünyaya alışamadım Zemheriden kıştan başka ne verdi
derinden bir ahhh çektim ve tebriklerimi bıraktım dost sayfasına bu şiire yorum yazmaya kalkarsam sanırım duracağım noktayı şaşırırım
kutlarım Necati bey emeğiniz değer görsün hürmetler.