Ne Mümkün

Gırtlağımı sıkıyor, eli dikenli gerçek

Ağzımda dilim varken sessiz kalmak ne mümkün

Ölümü hatırlatır, güzden kalma bir yaprak

Vakit saat gelince nefes almak ne mümkün

İnandığım doğruyu çalıp götürdü yalan

Umudunu yitirdi umuttan artakalan

Yerin altı üstü de aynı demektir ziyan

Ağıt düşer payıma susup gülmek ne mümkün

Üç beş kuruş veripte aldığım eğlencelik

Hangisinden vazgeçsem hangisinde öncelik

Uzat ömrümü tanrım sadece bir gecelik

Ecel denen o andan zaman çalmak ne mümkün

Nefsim ile gölgem ki; fersah fersah önümde

Bekliyorlar sonumu uçurumun sonunda

Kurtulacak benliğim belki günün birinde

Her şeyi bilsem bile kader bilmek ne mümkün

Yeri göğü taşları ayağıma çağırdım

Suyun gücü yetmedi kurşun gibi ağırdım

Dibine çekti deniz imdat diye bağırdım

Vurgun yedim böylece geri gelmek ne mümkün

Mümkünü yok kurtoğlu çaban gider boşuna

İmrendirir yaratan gökte uçan kuşuna

Yalan dünya nimeti gidebilir hoşuna

Arzuyu ve hevesi hepten silmek ne mümkün