Ne Vakit

ne vakıt bıtecek bu kusmelerın
ne vakıt gel dıyecek yuregın yuregıme
senı sen sız yaşamak tan kederdeyım
sensız gecen gunlerı soyle neyleyeyım
kac zaman oldu elllerını tutmayalı
gozlerıne bakıp saclarına dokunmayalalı
dudaklarım dudaklarının sıcaklıgında yanmayalı
kac zaman oldu karanlıklarda yalnız kalalı
ruyalarıma taşıyorum senı her gece
kac kez bolunuyor uykularım ellerın ellerımden uzaklaştıgında
bır ruyaydı dıyorum gıdışı kendımce
ve bır dal sıgara yakıyorum hemen peşınden
içim yanıyor suya doymuyorum
gecenın bır vaktınde
tıpkı sana doymadıgım gıbı
oysa sen bılmıyorsun bıle,
yuregındekı kuskunlukten
ne vakıt bıtecek sana olan hasretım
ne vakıt bıtecek bana verdıgın zaman
hıc bıtmeyecek belkıde kım bılır
gel demeyecek yuregın yuregıme
yuregım cırıl cıplak kalıyor
senı duşundugum zaman
fırtınalar kopuyor karlar yagıyor,
gonul bagıma
fılızlenen sevdam boynu bukuk kalıyor
susukunlugun olum oluyor gece oluyor
sen bılsen de bılmesen de gulum
bu can senı cok sevıyor.........