Ne Yağmur Söndürür

Ne yağmur söndürür içimdeki ateşi,
Ne çamur lekeler içimdeki seni,
Sevgilim, nabzının attığı yerdeyim...

Yüreğinden silsende sen;
Sen vazgeçilmezimsin.

Güneşin battığı yerlerde,
Hayalin doğar yüreğimde.
Bir yaşam doğar,
Bir sen olurum,
Bir de ben,
Kaybolan zamanın,
Yitik vakitlerinde...

Yetinmek zorunda kalmışlığımla,
Böyle perişan,
Böyle kimsesiz,
Varlığın varken,
Uzayan sigaramın karanlığında
Yolunu kaybeden ben.

Gözümün karasında,
İçimin yarasında,
Şahdamarımda atanımsın sen;
Susma!
Sessizliğinden durur kanım,
Tüm hücrelerimde yaşayanımken sen.