Nebula

''tam orta yerindeyim zamanın
kısrak gibi koşarken doludizgin
yolun en başında
şimdi artık vakti geldi duraklamanın''

bilirim aylardan yine ekim
düşüyorum yine evvelkiler gibi
takvim yapraklarından
aynadaki yansıyan o kadın ben miyim
ben miyim_hayata sıkıca asılan
serzenişlerim susuş
isyanlarım yokuş
fütursuzca asılıyor ölüme ten...

oysa habersiz ve sebepsiz
doğuvermştim evrene
öylesine gamsız
öylesine günahsız


babamın kehribar ağızlığı
annemin inci tokası
ablamın mor fuları
ve benim elimde pembe panter anahtarlık
bir kaç boş bir çerçeve
etrafı çevrili örümcek ağıyla
tozlu bir geçmişi zordur saklamak
kiremiti çatlak_bir çatı mezarlıığında


beni hatırla
bir kaç satırla
der gibi
yüz yüze bırakır
esmer küçük bir kızı
kapı boşluğunda
yığılır kadınlığım
çöker üstüme anılar
ne anladım ki hayatan
aşktan başka?
aşk ise dizden yukarısı acı
yutkunamazsın
uyuyamazsın
tam uyuduğunda
uyanamazsın

dibi kuyu dünya
kaç aşk delisi taşladı seni
ben bulduğumda beni
elimden eksildi,topladklarım
gördüm ki tek sermayem
kuru bir nefesmiş
onu da emanet aldığım ALLAH
vadem kadar üflemiş....

şimdi topladım geçmişimi,anı yüklü antika bir valize
rastlanmayacak belki de,gelecekte benden ufak bir ize.........



Not: Nebula: uzayda bulanan toz bulutu....