Necla

necla nın evinden çıktım
saat gecenin üçü
ılık bir rüzgar çarpıyor suratıma
adımlarım da yavaşladı
bir yorgunluk var üstümde
neredeyse
neredeyse geri döneceğim
ama olmaz
olmaz işte!
hiç gitmek istemiyorum
o boş döşeğe