Nedamet

Gecenin kanatları, üzerine serildi
Sabrın durgun suları, çekildi damla damla
Karanlığa sokulup, bir yay gibi gerildi
Emzirdi yüreğini, yalana meyyal gamla


Şekiller belirirken, hayal meyal duvarda
Çanak tuttu aynalar, müstehzi gülüşlere
Aklı firara mahkum, ruhu ayyaş, hovarda
An alıp sene verdi, öldüren öpüşlere


Kolkola raks ederken, şeytan ile melekler
Mahçup, gizlenmek düştü, duyguların şahına
Yıldızlar ağıt yaktı, dinledi tüm felekler
Amin dedi arş-ı ala, nedametin ahına


Seherle kaybolur sis, gerçeğe göz açılır
Tek tek kaçar hayaller, söze yorgunluk düşer
Dua yapışır dile, tesbih tesbih saçılır
Gün gülümser maskeyle, öze dargınlık düşer